Oι Νεοτάξ, Ιλουμινάτι, κλπ ΔΕΝ πέρδονται!

«...Αλλά στο παρελθόν κανένας δεν ντρεπότανε για μένα και γι αυτό ο Αριστοφάνης στις Νεφέλες με παρομοιάζει με την βροντή (ταυτ’αρα και τώνόματ’ αλλήλοιν,βροντή και πορδή ομοίω)...» είναι ένα μικρό απόσπασμα από το σημερινό ποστ του Αθεόφοβου, με τίτλο: ΠΟΡΔΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ-ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΙΣ ΤΟ QUIZ

Θα το μετέφερα αυτούσιο ολόκληρο το ποστ του αυτό, αλλά καλύτερη η παραπομπή, μη κόψω και την "πελατεία" του...

Παρουσιάζεται εδώ σε Β' προβολή το βίντεο που με διασκέδασε αφάνταστα! Αψευδές τεκμήριον για το ότι διατηρείται ακέραια η παιδικότητα του/των funEL...

Είχα σκοπό να γράψω σχετικά με τον Αριστοφάνη, τις ορδές των πορδών που λάβαιναν μέρος στα σατιρικά έργα του, την σχέση τους με την νηπιακή ηλικία και την απαξία των απανταχού ιλουμινάτι νεοτάξ προς τις σωματικές λειτουργίες. Ο Αθεόφοβος με έβγαλε από τον κόπο και τον ευχαριστώ. :-)

Η απορία μου όμως παραμένει ακέραια: Γιατί ενώ ως παιδιά βρίσκουμε διασκεδαστικά όλα τα αναφερόμενα σε σωματικές λειτουργίες -κυρίως του πρωκτού, χέσιμο, πορδές, κλπ- ενώ ως ενήλικες απορρίπτουμε και αποστρέφουμε το ενδιαφέρον μας, προωθώντας το προς ευγενέστερα είδη λεπτού χιούμορ; Η σάτιρα δεν είναι λεπτό "εξευγενισμένο" χιούμορ. Δεν είναι ειρωνεία που τσακίζει με το νυστέρι, ξεγελώντας και υποτιμώντας τον αποδέκτη της. Είναι γελαστική χοντράδα, την καταλαβαίνουν τα παιδιά πριν ενταχθούν στο χώρο των "μεγάλων", παραμένει απολύτως συνδεδεμένη με τον φρέσκο, ευθύ και απονήρευτο τρόπο του Αριστοφάνη, την πηγή γέλιου των παιδιών. Ποιος δεν γελούσε μικρός στο άκουσμα ενός... πριτς! Στο κάτω κάτω, στον απόπατο καταθέτουμε καθημερινώς τον... εσωτερικό μας κόσμο!!! Με τις υγείες μας...