Διαβάζοντας το post του Tero, με τίτλο "λ-tolerance" σκέφτηκα ότι αυτό που μπορεί να λείπει από τη blogόσφαιρα είναι κάτι το οποίο προκύπτει απο τη (προβλεπόμενη άπειρου μεγέθους) μαζικότητα του μέσου: Η κοινωνική συμπεριφορά χρειάζεται επανακαθορισμό, το υπάρχον σαβουάρ βίβρ (savoir vivre) πέφτει λίγο.
Οι Νόμοι και το Σύνταγμα αρκούν για την οριοθέτηση των πράξεών μας. Η κοινωνική συμπεριφορά μας όμως κάτι έχει πάθει. Ισως νά 'χει μεθύσει -από ελευθερία! Θα τη σώσει ένα καινούργιο ανανεωμένο savoir vivre..?
Οπως είναι γνωστό, το savoir vivre επινοήθηκε να ρυθμίζει τη συμπεριφορά των ευγενών στη Γαλλία και επεκτάθηκε σιγά σιγά, ώστε να μάθουμε και οι υπόλοιποι πώς κρατάνε τα μαχαιροπίρουνα και πώς καθαρίζουμε με αυτά π.χ. ένα πορτοκάλι. Το να καθαρίσει κάποιος ένα πορτοκάλι χωρίς μαχαιροπίρουνο ή να το στίψει ή να του ξεφύγει απ' το πιάτο κατά τη διάρκεια της προσπάθειας, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί με ή χωρίς τη θέλησή του. Η αποτυχία καθαρίσματος του πορτοκαλιού με τον τρόπο τον οποίο ορίζει το savoir vivre μπορεί να τον περιθωριοποιήσει ή και να τον ηρωποιήσει. Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
Και, φυσικά, δεν κόβονται τα κεφάλια όσων αστοχούν στο καθάρισμα, ε
Το ίδιο -ή περίπου το ίδιο- μπορεί να συμβεί και στη blogόσφαιρα, αν κάποιος ξεφεύγει (πολύ ή λίγο) από τον κανόνα του διαδικτυακού ενισχυμένου και αναπροσαρμοσμένου savoir vivre. Οπότε, τι συζητούμε για ρυθμίσεις...
--------------------
ΣΗΜ.
Οι περισσότεροι κανόνες του παλιού savoir vivre καταργήθηκαν με τον καιρό, εξακολουθούν να προστίθενται νέοι, τηρούνται ή παραμελούνται, πολλοί τους γνωρίζουν αλλά δεν τους τηρούν, άλλοι δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει savoir vivre, μερικοί διαλέγουν τις κοινωνικές συναναστροφές τους βασισμένοι στους κανόνες που γνωρίζουν, κλπ, κλπ, κι η Γη γυρίζει...
1 σχόλιο:
ΤΟ κακό ξεκινάει πως περιθωριοποιούμε για τους τύπους, αλλά όσους δημιουργούν πραγματικό πρόβλημα στην κοινωνία αντί να τους περιθωριοποιήσουμε τους θαυμάζουμε και τους προσκυνούμε...
Δημοσίευση σχολίου