Σάββατο, Οκτωβρίου 07, 2006

Ο Παναΐτ Ιστράτι απ' τη χώρα του Δράκουλα
και σκέψεις χύμα στο κύμα (Βία, κλπ)



Προσπερνώντας τα βιογραφικά του στοιχεία, τα οποία μπορεί εύκολα να βρεθούν σε εισαγωγικά σημειώματα και στα οπισθόφυλλα των βιβλίων του, αντιγράφω ένα μικρό σπάραγμα απο το «Κύρα Κυραλίνα»:

[[...Ησυχα, ο Μιχαήλ του απάντησε:
- Είναι χειρότερο κι από ανεντιμότητα. είναι διαστροφή. Είναι μια βιαιότητα που στρέφεται ενάντια σε μια ισορροπημένη κατάσταση όπου τα πάντα είναι αρμονικά. Εχεις διαφθείρει αυτή την ισορροπία. Και διαπράττεις το χειρότερο από τα εγκλήματα, προσπαθώντας να διαδώσεις, να εξαπλώσεις αυτή τη διαφθορά.]]


Ο Παναΐτ Ιστράτι (Παναγής Βαλσάμης) περιγράφει -με γλαφυρό και άμεσο τρόπο- στα βιβλία του μια εποχή τρομαχτική, σε ένα κόσμο υπό αναδιάταξη. Πόλεμοι πραγματικοί, πόλεμοι αξιών, αλλαγές, αναταραχές, τα Βαλκάνια να βράζουν, η Ανατολή να ξυπνάει. Ο άνθρωπος έρμαιο των καταστάσεων, μόνος, με φίλους ή με εχθρούς -πιο συχνά- πάντα μόνος και ανυπεράσπιστος, μόνος με τη μοίρα του, εντελώς αφημένος στην τύχη.

Το θέμα της παιδοφιλίας που συνταράζει την κοινή γνώμη σήμερα, λόγω της έγκρισης -από την Ολλανδική κυβέρνηση- του κόμματος των παιδόφιλων, τότε ήταν καθημερινή πρακτική. Η ασέλγια επί παιδιών και άλλα βδελυρά ήταν δείγμα δύναμης. Οποιος είχε λεφτά, γαμούσε παιδάκια, με δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους. Υπήρχε πλήθος παιδιών αφημένων στη τύχη τους, παιδιών εξαθλιωμένων, βορά στα όργια των δυνατών, των ισχυρών του πλούτου.

Η σχέση της υπερανάπτυξης της Βίας με την υπερανάπτυξη του (άκοπου) Πλούτου προβληματίζει. Η Βία αναπτύσσεται στα δυο άκρα: Μεγάλη Φτώχεια, Υπέρμετρος Πλούτος. Κάπου στη μέση βρίσκεται η ισορροπία. Σήμερα, μάλλον έχουμε αρχίσει να ξεφεύγουμε...

Παραπέμπω σε τρία σχετικά posts:
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΜΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..???..
Μια ανατρεπτική πρόταση, με την ευκαιρία του ολλανδικού "κόμματος"

Δεν υπάρχουν σχόλια: