Πέμπτη, Ιανουαρίου 25, 2007

ένας υπέρογκος διαχημιστής



Ο διαχημιστής αυτός ήταν υπέρογκος επειδή διαχείμαζε σε σπήλαια αρμούδων και ήταν υποδρεωμένος να κάνει χρήση άφθονης γδούνας. Ετρωγε μπόλικο μέλι, τόσο που έβαζε και στη σαχλάτα. Ετρωγε και μακαδρόνια κάπου κάπου, όταν πέρναγε από οικοβρομές και τον έβαζε στο μάτι του κυκλώνα κάνας εργάμης. Με κιμά, οπωσδήποτε, και με σάλτσα ναποβλητάνα ή μαγέρα, άμα λάχαινε. Αμα λάχαινε, έτρωγε και λαγανάκια Βρυχελών με μαγκωνέζα από πάνω. Από κάτω έβραζε λίγο σαχλαμάκι εν τούτω νίκας. Με αυτο τον τρόπο είχε γίνει υπέρογκος, αλλά είχε βγάλει στόκο να λεπτύνει. Μόλις θα έκοβε το τσιγδάρο, ήταν σίγμουρος ότι θα το πετύχαινε. Ελα όμως που δεν έβρισκε πίπα για να το κόψει, διότι, ως γνωστόν, με πίπες κόβονται τα τσιγδάρα. Οσο πίπες είναι και αυτά που γράφονται από τη μύρα. Ο,τι γράφει στο τεντζέρι της, δεν ξεγράφει. Μόνο άμα καίγεται το τεντζέρι και πιάνουν φωτιά τα κάρδουνα, μόνο τότε κάτι μπορεί να γδίνει. Αμέ! «Και τώρα ελάτε με το γουρλομανδύα!» φωνάζει ο διαχημιστής, αλλά ποιος τον ακούει...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μετά από όλα αυτά τον διαχημιστή τον πήγανε σε ένα ψειρούργο.
Τον κάθισε επί της "κλάνης" του για να διορθώσει επεμβατικώς την ακρώστια του.
Αφού έβαλε τη γκουγκούλα του του' χωσε μόνιμα μια μπουρλότωφ στον αφαλό του.
Η μπουρλώτοφ θα επικοινωνεί συνέχεια με το πώμα του και έτσι η κενωνία δεν θα ξεμένει με μετεκρυθμίσεις.
Για την μετεγχειρητική παρίωδο του, του χορήγησε 2 μπουκαλάκια "Μαβριέτα " κι ένα μπουκαλάκι γουρουνόλαδο "Νορθ Μπέϊνι".
Επειδή δεν μπορούσε να αγοράσει τίποτα καμήλια της "τρέλας του Γεωργίου του Α'", χρήσιμα για την ψοφοθεραπεία του, του είπαν να αγοράσει είδη από τον Αργυροχοϊδη

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Ροδια

Όμορφη γραφή.

Πολύ γέλιο και σουρεάλ εικόνες.

Έχεις μήπως διαβάσει James Joyce;

Εκεί να δεις τι γίνετε.

Rodia είπε...

~~Κ.Κ., Κ.Π.Α.Δ.Μ.Φ. (=Καλή Προσπάθεια Αλλά Δε Με Φτάνεις):-ΡΡ

~~Μπλάκυ, μερσί. Κερί θα σου ανάψω επειδή σπάνια βρίσκω αναγνώστες.. μη μου φύγεις.. :-)) Μπα, Τζόις έφτασα στη σελίδα αρ. 30 του Οδυσσέα του και δε λέω να ξεκολλήσω.. κι έχει πάαάάρα πολλές ακόμα... ΦΤΟΥ!
(αυτοδίδακτη, διαβάζω μόνο Χαρτοπόντικα και μελαγχολώ και βλέπεις τι κάνει η μελαγχολία)

Rodia είπε...

chartopontikas.wordpress.com

Ανώνυμος είπε...

Παρακαλώ.

Μην μελαγχολείς. Μόνο φως υπάρχει. Δεν υπάρχει σκοτάδι ξέρεις. Το σκοτάδι είναι κάτι το ανύπαρκτο!

Σε έχω κάνει link. Σου φέρνω κόσμο. ;-)

Ανώνυμος είπε...

Δες αυτό.. Με ενέπνευσες.Lewis Carrol & James Joyce.
Πρώτη προσπάθεια.
Ακρούω το rodcast του Xρηστοδάντη Γαστούνη και πέφτω γάτω απο τα χέλια.

Δικός σου..

Let's portmanteau

Rodia είπε...

τεστ