Α, ρε φουκαρέλλην.. QUO VADIS..?

Μετά τα εύστοχα αναγνώσματα πολλών καλών έως εξαίρετων συν-μπλογκιτών, ζήλεψα και είπα να καταθέσω ένα πετραδάκι, μπας και βρούμε το δρόμο μας στην τελική. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, περάσαμε πολλά στάδια και δρόμους.. ο Τρίτος Δρόμος νομίζω ήταν ο τελευταίος ή ο προτελευταίος; Τώρα, σε ποιό μονοπάτι βρισκόμαστε; Αύριο πού θα καταλήξουμε και ποιον θα καταπλήξουμε; Το μόνο που διαπιστώνω δυστυχώς είναι ότι ο Ποιητής είχε δίκιο: η Ελλάδα πληγώνει, όπου κι αν πάμε.. Εμένα μάλιστα με έχει καταπληγώσει και για τούτο αποφάσισα να πάψω να πολυσκέφτομαι και μη προκαλεί κατάπληξη αυτή μου η απόφαση.

ανοίγει παρένθεση (Πολύ πλη- πλη- πλη- όμως και η πλήξη καραδοκεί -σαν το πλί που πετά πάνω από τη Λάρ'σα και πώς να το λέν' μπας και το λεν' σ'φλιά και βαρέθηκε να πετά και τό'ριξε στους υποθαλάσσιους δρόμους;) κλείνει παρένθεση

Αποφάσισα λοιπόν να πάψω να πληγώνομαι γιατί άλλο δεν αντέχω και δε σηκώνει ο οργανισμός μου άλλη αντιβίωση. Τα έβαλα κάτω τα πράγματα και λογάριασα τι άλλο κάνουμε τόσα χρόνια (όσα ζω κι άλλες δυο φορές τόσα) από το να συζητάμε και να ξαναματασυζητάμε και να το φέρνουμε από δω και να το πααίνουμε προς τα κει, κουβέντα να γίνεται δηλαδή για τους στόχους της κοινωνίας, τα οράματα του έθνους, τις ανάγκες του λαού, τη σκέππη του Θεού, τα Αγια τοις κυσί, το Μεγαλέξαντρο, την Παναγιά των Βλαχερνών, τη κυρά Κατίνα τη καφετζού και συνάμα ξεματιάστρα, και πάει λέγοντας, ίσαμε σήμερα που εκσυγχρονιστήκαμαν και συζητάμε περί Πούτινος, κινέζικων πυραμίδων, ελληνικού Ιχώρ καταγομένου εκ Σειρίου, περί ερήμου Τακλαμακάν και δε συμμαζεύεται -σα να είναι δίπλα μας αυτή η έρημος πια!- κι άλλα κι άλλα πολλά και ενδιαφέροντα.

Παρόλο που αποφάσισα να μη ξαναπολυσκεφτώ, ένα ΚΛΙΚ! έγινε μέσα στο κεφάλι μου και κατάλαβα ότι μπορεί (αφού κλικάρει) να μην είναι εντελώς άδειο: «Βρε λες, βρε μπας και όλ' αυτά που συζητάμε χρόνια τώρα είναι μπαρούφες;» σιγοψιθύρισα μη μ' ακούσει κανας εξωγήινος και μ' αρπάξει.

Φέρνοντας λοιπόν τον αξέχαστο Μποστ και τις εικόνες του στο νου μου, τον Πειναλέοντα και την Ανεργίτσα δλδ, διαπίστωσα ότι ο μεν Πειναλέων έχει ψηλώσει πολύ και δεν είναι πλέον πειναλέων μια και σαβουριάζει τον άμπακο, από φούσκες του ΧΑΑ μέχρι μπαζοπακέτα Γνώσης, η δε Ανεργίτσα παραμένει αξάγκλιγη με το μαλλί αφάνα και κουρελού τρισχειρότερη απ' όσο ήταν στα παλιά σκιτσάκια. Ο Πειναλέων γκάστρωσε την Ανεργίτσα και γλίτωσε από τις συνέπειες του Νόμου, αφού τους Νόμους τους φτιάχνει πλέον ο Ιδιος. «Ανεργίτσα, φύγε ομπρός από τα μάτια μου να μη σε βλέπω!» της φωνάζει μόλις τη βλέπει, και εκείνη κρύβεται πίσω από ΑΤΜ τραπεζών που χαρίζουν δάνεια ατόκως, στα ψέμματα φυσικά, γιατί όλα είναι ένα παιχνίδι στην εποχή μας, ένα κρυφτούλι ανάμεσα στο Λύκο και την κοκκινοσκουφίτσα και δεν έχω καταλάβει ακόμα ποιος είναι ο κακός και ποιος ο καλός, το μόνο που κατάλαβα (με το ΚΛΙΚ! που λέγαμε) είναι το ποιος είναι ο χαζός, ποιος είναι ο Βλάκας -με κεφαλαίο Β.

Πόρισμα; Χρειάζεται; Νάτο:

Αν δεν καταπολεμηθεί η Βλακεία, κάθε συζήτηση είναι περιττή. Οι Βλάκες αυξάνονται και πληθύνονται (με τρόπους προσιτούς όπως π.χ. τα βιβλία Της Αληθινής Γνώσης) και σε λίγο θα ορίζουν τους στόχους της κοινωνίας και το προς τα πού πάμε, κλπ κλπ, και τότε θα ακολουθήσουμε -αναγκαστικά.

Απορία παραμένουσα: Αραγε ποιοι είναι οι έξυπνοι;

(το κείμενο γράφτηκε από μια φουκαρελληνίδα, εντός 36λέπτου)