Σχόλια που σκόρπισα εδώ κι εκεί, αυτό το Νοέμβρη

Σκέφτομαι να τα ανεβάζω προς το τέλος κάθε μήνα, μπας και ενισχύσω το "νόου ας μπέτε" σε μια προσπάθεια αντι-μετα- blogging. Τα αραδιάζω με το αμερικανικό σύστημα, αρχίζω με τα πρόσφατα τελειώνω με τα παλιότερα:

~~~~~~~~~~~~~~
Καθένας θα μπορούσε να είναι ο εκτελεστής του πρωτοφανούς εγκλήματος, καθένας που δεν τον λογαριάζουν όσοι παραβαίνουν τους Νόμους ενώ εκείνος (ο καθένας) επιθυμεί να ζει σε περιβάλλον ήρεμης νομιμότητας, κλπ κλπ

Τρομάζω στη σκέψη ότι ο ασκός της αυτοδικίας έχει ανοίξει και δίνει το πρώτο (???) δείγμα, μια παράσταση θεάτρου παραλόγου μπροστά σε ένα κράτος-θεατή αδύναμο, ακριβώς εξαιτίας της παραβίασης των ίδιων του των Νόμων από εκείνους που τους θεσπίζουν, κλπ κλπ

..κάτι για ένα ψάρι που βρωμάει από το κεφάλι έχεις ακουστά υποθέτω..

..εν δυνάμει εκτελεστές είμαστε όλοι, φίλε ημίαιμε.. στα 40καιβάλε χρόνια από την ενηλικίωσή μου, θα ήθελα συχνά να ξεκαθαρίσω ένα σωρό λογαριασμούς.. το ότι συγκρατούμαι λόγω της παιδείας και της ανθρωπιάς μου, δίνει -δυστυχώς- τον αέρα στους επιτήδειους να συνεχίζουν εντελώς απροκάλυπτα πλέον την ασέλγεια σε βάρος του (κάθε) πολίτη αυτής της χώρας.. κλπ κλπ

Στενοχωριέμαι που σχολιάζω στο μπλογκ σου για μια αιτία τόσο.. (δε βρίσκω την ακριβή λέξη)

imiaimos

~~~~~~~~~~~~~~
Κατερίνα μου, ελπίζω να δεις με κατανόηση και τη δική μου θέση πάνω στο ζήτημα του θαύματος της ζωής, το οποίο αποφεύγω να χαρακτηρίσω ως θαύμα επειδή αυτή η λέξη με σπρώχνει προς μονοπάτια διαφορετικά από εκείνα του ορθού Λόγου, προς τον οποίο προσπαθώ να είμαι συνεπής.

Ενδιαφέρουσες οι εικόνες, περισσότερο όμως είναι ενδιαφέρουσα η δυνατότητα να έχουμε αυτές τις εικόνες σήμερα, κάτι το οποίο ήταν αδύνατο σε παλιότερες εποχές.

Την επιλογή για τη συνέχισης της ζωής ή για τη διακοπή της μέσα στη μήτρα και πριν τη γέννηση ενός πλάσματος ατελούς, ασθενικού, βεβαρυμένου ή και απλώς ανεπιθύμητου, τη θεωρώ πρόοδο για την κατάσταση του ανθρώπου.

Οταν σκέφτομαι από πόσα "μογγολάκια", πόσα "τερατόμορφα" ή/και "ημιτελή" πλάσματα εκ των πραγμάτων καταδικασμένα σε βραχύβια ύπαρξη και για τούτο αντίστοιχη ψυχική (και όχι μόνο) ταλαιπωρία των γονιών τους, πόσα παιδιά στερημένα απο στοργή και αγάπη, έχει γλιτώσει τον άνθρωπο ο προγεννητικός έλεγχος και η επιλογή συνέχισης ή διακοπής μιας κύησης, τόσο σιγουρεύομαι ότι αυτό αποτελεί πρόοδο.

Η υποκατάσταση (επιδιωκόμενη συχνότατα) της επιστήμης από τη θρησκοληψία, μου είναι έντονα απεχθής, όσο και η τεχνιέντως καλλιεργούμενη δήθεν αντίθεσή τους. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο (κάθε, για όλες τις θρησκείες δλδ) Θεός δεν είναι δυνατό να επιθυμεί τη καθήλωση του δημιουργήματός Του. Ισα ίσα, προορισμένο για την πρόοδο το έφτιαξε!

:-)

Α! Εξαιρετική επιλογή η άρια με την αξέχαστη Μαρία!
Ευχαριστώ:-))

katerina ante portas

~~~~~~~~~~~~~~
Βίοι παράλληλοι

Παράλληλα, σαράντα τόσα χρόνια,
βολτάρανε τριγύρω στην Ομόνοια
Παράλληλα, στη σκάλα του Συντάγματος,
συνέλαβαν το νόημα του πράγματος:
«Παράλληλοι οι κύκλοι της ζωής»,
συμφώνησαν στο τέλος δια βοής!

(ατάκα κιεπιτόπου κι ελπίζω να σ' αρέσει, ε)

oi skies milan

~~~~~~~~~~~~~~
Μ' αυτά και μ' αυτά και δεδομένης της εκμάθησης ενός επαγγέλματος ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση των σπουδών και την αποφοίτηση, τείνω να πιστέψω ότι η επάνοδος στην (μεσαιωνική μεν, αλλά αποτελεσματική) κατάσταση των Δασκάλων και των Μαθητευομένων είναι η μόνη ελπίδα!;-)

tsouknida

~~~~~~~~~~~~~~
Σαράντος Καργάκος: Οι τόνοι και τα πνεύματα για τη γλώσσα είναι ό,τι τα κοσμήματα για την όμορφη γυναίκα. Η απλουστευμένη μορφή του μονοτονικού συστήματος έχει μειώσει σημαντικά τη γοητεία της γραπτής ελληνικής γλώσσας. Το φιλί είναι μια περισπωμένη στο ρήμα αγαπώ.

Rodia: Μια όμορφη γυναίκα δεν έχει ανάγκη από στολίδια, τα στολίδια εκχυδαΐζουν την αληθινή ομορφιά. Το απλό μονοτονικό σύστημα αναδεικνύει σημαντικά τη γοητεία της γραπτής ελληνικής γλώσσας. Το σ' αγαπώ χωρίς το καπάκωμα της περισπωμένης φαίνεται ειλικρινέστερο και απελευθερωμένο.

sfrang

~~~~~~~~~~~~~~
Βεβαίως, κάτι τι το επαναστατικόν -και πώς μου διέφυγε!- είναι η απευθείας (και αναλόγως προς την ποιοτητα εξυπηρέτησης φυσικά) ανταμοιβή των Δημοσίων Υπαλλήλων από εμάς, τους φυσικούς αποδέκτες των Υπηρεσιών τους. Για να το σκεφτούμε...
..οι μισοί θα πληρώνουν τους άλλους μισούς, οπότε, τα έξοδα λειτουργίας της κρατικής μηχανής θα μετακυλιστούν στον Ιδιωτικό Τομέα.. χμ..

Roidis

~~~~~~~~~~~~~~
-Ποιοί είμαστε,Γούφα; -Δεν ξέρω και μ' αρέσει -Εγώ δεν φοβάμαι -Πέτα τα πιστόλια, τότε, αφού δε φοβάσαι -Εδώ είναι τα μέρη που ξέρουμε -Δεν έχει κολώνες και αρχαία -Εχει χαλιά, βελουδένια - Αλλά χορεύουμε μέσα σε ένα κύκλο -Μπα, θα είναι σουπιέρα -Δυστυχώς φοράμε φούστα -Εγώ δεν φοράω σουτιέν -Εγώ έχω τσόντα -Εσύ κρατάς και το αρκουδάκι σου, τον Μπούμπη -Κρίμα που είμαστε σε ζωγραφιά -Βλέπουμε εφιάλτη, θα ξυπνήσουμε -Οχι, δεν βλέπεις τον καθρέφτη; -Παίξε τώρα που γυρίζει -Με παχαίνουν οι γόβες. Πώς λεπταίνουν τις γκόμενες; -Εμάς πως μας λεπταίνει το μουστάκι; -Και το μούσι; -Τρόπος του εκλέγειν -Καλά, ομελέτα η ζωγραφική - Νοστιμότερη από το μπλογκέρνειν και μπλογκέρνεσθαι -Λέω να σουπάρουμε -Να σφάξουμε πρώτα μιά κότα -Οχι, θέλω χήνα, εξάλλου θα κάνει "κοκοκο", δεν θα κάνει "φλουπ". -Φλουπ; -Φλούπ. -Ερχεσαι στα λόγια μου; -Κάτι ιδέες αδερφέ μου... -Θα είμαστε και ξεμπλόγκωτοι -Και θα ξεμπλογκέρνουμε συνέχεια -Και θα φουμέρνουμε όσο κατεβάζουμε εικονίτσες και mp3 -Ο κηπουρός δεν φάνηκε -Πάλι στην ζαρντινιέρα του -Θα ποτίσουμε άλλη μέρα -Εντάξει, γειά -Γειά

PETEFRIS

~~~~~~~~~~~~~~
Για σένα σπάω τη σιωπή μου, ΜΠΡΑΒΟ σου!
..πειράζει που οι δικές μου μνημες ξεκινάν απ' τον Ιούλιο του '65;..
«Στόχος των εξουσιαστών
νέοι είκοσι χρονών
με αχρείο παρελθόν»
(παλιό εφηβικό πόνημα)

Ισως γίνονται σκόπιμα τα χτυπήματα στις μικρές ηλικίες, ώστε μεγαλώνοντας να "ωριμάζουν" και να "ψηφίζουν με ωριμότητα" και να παραμένουν στο δέντρο σαπίζοντας αργά αργά -αποβλακωνόμενοι, παραιτημένοι, φτωχοί μέσα κι έξω
Παρασκευή, Νοέμβριος 17, 2006 2:44:08 μμ

krotkaya

~~~~~~~~~~~~~~
Ασε βρε Ροΐδη τις επιταγές, νά 'τανε και σόφτεξ να χρησίμευαν και σε κάτι σημαντικό σαν το ξεσκάτισμα!
Ηθελα να αναφέρω ονόματα και λεπτομέρειες στο ποστ μου για παιδιά σαν τα κρύα νερά, με μυαλά καθαρά και ξάστερα, με οράματα και ιδέες, που άλλα μείναν ζωντανά στη σκέψη και στην καρδιά μου, άλλα στραβώθηκαν, άλλα αχρηστεύτηκαν σωματικά, άλλα πνευματικά.. αλλά δεν το έπραξα.. να δώσω αίμα σε μοβόρικα μάτια; Να ντραπώ κι άλλο; Φτάνει που ντρέπομαι για τους δασκάλους που ψωμοζούνε, τους ΜΑΤάδες που βαράνε, τους εργολάβους που τ' αρπάζουν, τους παπάδες που θα πάνε αύριο για ΤΟ μνημόσυνο και δε συμμαζεύεται... Τι σκατά κοινωνία είμαστε; Ως πότε;

ΟΥΦΦΦΦΦ ΑΜΑΝ ΠΙΑ!
(το μαχαίρι γυρνά στην πληγή σαν το δολοφόνο στον τόπο του εγκλήματος λέμε)

roidis

~~~~~~~~~~~~~~
Το πρώτο βήμα είναι να μάθουμε να δεχόμαστε την αγάπη, να νιώθουμε ικανοί να αγαπηθούμε, να μας αγαπήσουν. Ενα παιδί που έχει δεχτεί αγάπη, σπάνια (ή καθόλου) συμβαίνει να μετατραπεί σε ένα μίζερο ενήλικα. Το πρόβλημα ξεκινά από την αμφιβολία του πόσο και αν μας αγαπούν, του πόσο και αν είμαστε αγαπητοί. Η λύση; Να αγαπούμε τα παιδιά, τους νέους, να ενθαρρύνουμε την καλλιέργεια αυτού του άνθους με υπομονή χωρίς να το... πνίγουμε!
..από υπερβολή ή αδιαφορία -όπως ακριβώς καλλιεργούμε ένα κοινό λουλουδάκι..

Diastaseis

~~~~~~~~~~~~~~
Αλήθεια, όταν είδα τις εικόνες των φτωχών διεκδικητών, το σκέφτηκα περίπου έτσι: μια εικόνα στο σπίτι ενός δασκάλου εξαθλιωμένου, με τα παιδάκια του γεμάτα μύξες, στο τραπέζι ένα ξερό καρβέλι τίγκα στις μύγες, το ψυγείο άδειο.. μια καρέκλα σπασμένη όπου κάθεται ο ταλαίπωρος δάσκαλος και διορθώνει τετράδια.. η γυναίκα του με κουρελιασμένη ρόμπα και πασουμάκια φευγάτα απ’ τα ποδάρια της…
Τι θα κέρδιζε αυτή η εικόνα; Θα κέρδιζε καν; ή θα έλεγε η “κοινή γνώμη” ότι «να τον απολύσουνε τον συφοριασμένο που θέλει να διδάξει τα παιδιά μας»..?..
Πολύ καλό ποστ αλλά κάπως μπερδεμένο συντακτικώς!;-)

Η αξιοπρέπεια φίλε μου, χάνει στα σημεία.

raresteak

~~~~~~~~~~~~~~
Τη γυναίκα έβαλε στην αγορά εργασίας ο φεμινισμός, να αποδειχτεί δλδ ότι δεν υστερούν από τον άντρα. Αυτό συνεχίστηκε επειδή βόλεψε την εξουσία. Περισσότερα εργατικά χέρια (ή επιστημονικά μυαλά) και μικρότερες αμοιβές, μια και τα έσοδα της οικογένειας βασίζονται πλέον σε δυο μισθούς.
Οι πρώτες γυναίκες που εργάστηκαν, μάλλον καλά τα πήγαν, αν και είχαν λιγότερες παροχές -παιδικούς σταθμούς, κλπ- αλλά η οργάνωση της (παλιάς) οικογένειας που περιλάμβανε πολλά μέλη, όπως γονείς, ανύπαντρα αδέρφια, θείους/ες, κλπ, βοηθούσε στη λειτουργία των νέων οικογενειών.
Το λεγόμενο "χάσμα" των γενεών όμως, ανάγκασε τους νέους οικογνειάρχες να αναζητήσουν στέγη δική τους, μακριά από τους γκρινιάρηδες και κυριαρχικούς γονείς, κλπ..
Ετσι, φτάσαμε σήμερα στο... χάος!
Να ζουν οι νέοι στο σπίτι των γονιών ή να ζουν με δανεικά απο τους (συνταξιούχους συχνά) γονείς τους ή/και να βάζουν σε οικους ευγηρίας τα μοναχικά μέλη των οικογενειών τους.
Υπάρχουν βέβαια κοινωνικές παροχές, παιδικοί σταθμοί, κλπ, αλλά τα υλικά (τάχα μου "απαραίτητα") αγαθά είναι δυσπρόσιτα και απαιτείται πολύς εργασιακός χρόνος για να ικανοποιήσει ένα νέο ζευγάρι τις ανάγκες του.

«Κάπου την έχουμε πατήσει. Πού όμως?»

Ισως φταίει η υπερκατανάλωση, ίσως η φτηνά αμοιβόμενη εργασία, ίσως το ότι ακόμα ψάχνουμε τρόπους να παίξουμε καλά τους νέους ρόλους που έχουν προκύψει...

Σεντόνι, ε; ΟΥΦΦΦΦ :-)

What puzzles me

~~~~~~~~~~~~~~
Συμφωνώ με τη φιλιππινέζικη εκδοχή. Ο πρώτος άνδρας ήταν σίγουρα Μαλάκας (με μι κεφαλαίο) επειδή
1) φτιάχτηκε πριν απο τη γυναίκα -αλήθεια, πώς τη λένε αυτή στα φιλιππινέζικα;
2) άφησε να του κλέψουν το πλευρό -για να φτιαχτεί μια γυναίκα
3) έφαγε το μήλο
4) δεν σκότωσε το φίδι, που μέχρι σήμερα παιδεύει τον κοσμάκη -αμαρτίες, κόλαση, κλπ κλπ
5) φόρτωσε τις ευθύνες του στη γυναίκα -αν είχε παραδεχτεί παληκαρίσια το λάθος του, μπορεί να βρισκόταν ακόμα στον παράδεισο.
6) ακολούθησε πιστά τη κατεύθυνση που του δόθηκε, δλδ βγάζει το ψωμί του με τον ιδρώτα του προσώπου του, κλπ
7) ντράπηκε για το όργανό του και το κάλυψε με φύλο συκής -και δεν τού 'φτασε αυτό παρά κάλυψε και το όργανο της γυναίκας
8) αφού κατέβηκε στη γη, άρχισε να σπέρνει ένα σωρό παιδιά και κοντεύει να βουλιάξει ο πλανήτης
9) για να ανακτήσει τη χαμένη τιμή και αυτοπεποίθησή του, ανακάλυψε ένα σωρό αχρηστα και τρομαχτικά πράγματα όπως π.χ. τα όπλα
10) πέρα από τα όπλα, ανακάλυψε τις ιδεολογίες, την πολιτική, κλπ, που αναδεικνύουν τη μαλακία του, η οποία δύσκολα κρύβεται πλέον
11) ανακάλυψε και το διαδίκτυο!

..τώρα που έφτασα τον αριθμό 11 (έντεκα) νιώθω πολύ καλύτερα..

:-) enteka ακούς..?

panokato

~~~~~~~~~~~~~~
..ο έλληνας μπλόγγερ τίναξε περήφανα τις πλάτες προς τα πίσω, τόση ώρα είχε πιαστεί ο σβέρκος του να πολεμάει με το πληκτρολόγιο και το ποντίκι.. ανάθεμα! αυτό το ιντερνέτ τού'χε βγάλει τη παναγία.. αλλά πού θα πάει; θα το μάθει πια! στην ανάγκη, θα πάει και σε καμιά σχολή. Για την ώρα, ένιωθε ιερή περηφάνεια για το γονίδιο της φυλής: Είχε καταφέρει να σιάξει ένα μπλογκ!

..άσχετα αν κατεζητείτο ήδη ως χάκερ, πράγμα που ο ίδιος δεν είχε πάρει χαμπάρι. Στο Ελλαντάν, όλα συμβαίνουν τυχαία, ιδίως οι μεγάλες εφευρέσεις, οι καταστροφές, τα πιο υπέροχα πράγματα..

:-))) μερσί, ωραία ιδέα! την ακολούθησα
By Rodia, at 11/12/2006 3:42 πμ

oi skies milan

~~~~~~~~~~~~~~
τόσες φιοριτούρες για να κρυφτούν μερικώς αποσπασματικές αλήθειες. η σκέψη οδηγείται στο ακατανόητο υποβιβάζοντας τον καρπό της περιέργειας, αφήνοντας την σαν ένα μοναχικό κουτάλι σε άδειο πιάτο. περισσεύουν οι μεγάλες λέξεις ενός κόσμου πολλαπλού που οι ρυθμοί των φράσεων σπάνε με ένα δυο συλλαβές στην
απόκοσμη όχθη ενός υποβιβασμένου λογικού σύμπαντος. πόσο η ύπαρξή μας υποκρίνεται στη ζωή.

τόσες αποσπασματικές αλήθειες για να αποκαλυφτούν εντελώς οι φιοριτούρες. η σκέψη εκτροχιάζεται στο άδειο πιάτο της περιέργειας, αφήνοντας την σαν ένα ακατανόητο καρπό διαμοιρασμένο σε άφθονα κουτάλια. οι μεγάλες λέξεις των φράσεων που περισσεύουν σπάνε πολλαπλώς το ρυθμό ενός κόσμου σε μισές συλλαβές στην

υποβιβασμένη λογική της κοσμικότητας ενός σύμπαντος με όχθες. πόσο η ζωή ανταποκρίνεται στην ύπαρξή μας.


deprofundis

~~~~~~~~~~~~~~
Τα πάντα ρει
και το κερί
αναβοσβήνει
Τα πάντα ρει
μια φωτεροί
μια σκοτοδίνη

Τα πάντα ρει Γατούλη μου! Οταν ανάψει πάλι το κερί, μη ξεχάσεις να του... αλλάξεις τα φώτα!
σμουτς!:-))

mavrosgatos

~~~~~~~~~~~~~~
Ο Γαβββος


Το Φάντομ πλέον

Εκεί που πετάει το MPOURDES με κυβερνήτη το Ράμπο,
στο πολικό του Σέλας με τα σελάχια σελαγίζει τον πάγο,
ο Καββαδίας γέρνει στο άγαλμα της ομίχλης,
συννεφάτος άνευ οσμής, ολοζώντανος.
Γαββββββββββ...
Φεύγει προς τον ΠΑΤΡΟΠΟΡΤΗ
ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟΝ ΟΣΤΙΣ ΕΜΒΑΘΥΝΕΤΑΙ
ΓΑΒΒΒΒΒΒΒ
διαχωρίζει καλά
ως αμαρτωλοί προσμετρώνται
πάγοι στας Κορυφογραμμάς.
ΓΑΒΒΒΒΒΒΒΒΒ... εΔΩ
επιβιβάζεται η γοργοναυκλήραινα η Κλαραμπέλ.
ΓΑΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒ ατρομη στεκεται
πλέει στα νερα ΓΑΒΒΒ-ΓΑΑΑΒ
είμαι το σκυλόψαρο
ο Γαβββος.
ΓΑΒΒΒ
Δυστυχως
ασπροπαγοι εκει γλιστρανε
ζαρια.
Και ταπαιξε χτες το σιρματενιο πεζό
με ΘΟΡΥΒΟ

SACHLES

~~~~~~~~~~~~~~
Τέλος!
(τέλος..?)
..χμ.. μάλλον αρχή..