Παρασκευή, Οκτωβρίου 06, 2006

Εμπιστεύομαι το κράτος

Οταν με εμπιστεύεται κι αυτό και δεν με αντιμετωπίζει:


  • σαν κλέφτη, όταν πάω στην εφορία
  • σαν βλάκα, όταν διεκδικώ δίκαιη μεταχείριση
  • σαν ζητιάνο, όταν διεκδικώ αύξηση των απολαβών μου
  • σαν βρωμύλο, όταν ζητώ καθαριότητα στην πόλη
  • σαν ούφο, όταν ανακοινώνω ελλείψεις
  • σαν εκατομμυριούχο, όταν ζητώ καλύτερα ΜΜΜ
  • σαν τεμπέλη, όταν εξαντλώ τα όρια προσφοράς μου
  • σαν ζογκλέρ, όταν μου ζητά να κρατώ δυο καρπούζια σε μια μασχάλη
  • σαν αυστραλοπίθηκο -γενικώς.


  • Αν πάψουν οι πολίτες να εμπιστεύονται το κράτος, για πόσο χρόνο θα εξακολουθήσει αυτό να υπάρχει;

    Κράτος υπάρχει χωρίς πολίτες;

    ΠΟΙΟΣ ή ΤΙ μπορεί να αντικαταστήσει το κράτος;

    ------------------
    ΣΗΜ. Για το κράτος γράφω, όχι για κυβερνήσεις. Κυβέρνηση μπορεί να σχηματίσει π.χ. και η €UROBANK, η ΕΘΝΙΚΗ, η ΕΜΠΟΡΙΚΗ, η ΓΕΝΙΚΗ, ο κ. Αγγελόπουλος, ο Σ.Ε.Β., ή όποια άλλη τράπεζα ή επιχείρηση ή οργανισμός ή σύλλογος.


    3 σχόλια:

    Oneiros είπε...

    Εξαιρετικό post, Ροδιά. Ελπίζω να το δω σε πανό μιά μέρα, σε μιά πορεία διαμαρτυρίας με αίτημα το αυτονόητο: τον σεβασμό του κράτους απέναντι στον πολίτη.

    (Το flipside βέβαια είναι ότι δε φταίει μόνο το κράτος που οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ουσιαστικά υπήκοοι κι όχι πολίτες...)

    Rodia είπε...

    Παλιά, λέγαμε ότι το Κράτος Είμαστε Εμείς, οι Πολίτες. Σήμερα που ξεφτίζει, που όλο και λιγοστεύει, τι είναι το κράτος; Η αγωνία μου εκφράζεται στα τρία ερωτήματα Ονειρε.
    Ακριβώς αυτό που γράφεις στη τελευταία φράση σου είναι το ανησυχητικό, αλλά και αυτό που -ίσως- μας ξεκουνήσει: Φταίμε για την κατάντια Μας. Τη γκρίνια, την απαισιοδοξία, την απαξίωση, την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ Μας.

    ..και.. τώρα φωνάζουμε να μας σώσουνε ποιους; Περιμένουμε τί και από ποιους; Οταν την εξουσία τη ρίχνουμε στα σκυλιά, ε, αυτά θα μας δαγκώσουν!.. (εκεί που πονά, στη θέση της... τσέπης!!!)

    ΟΥΦΦΦΦΦ
    (κινδυνολογώ; μπα... καμπανάκι χτυπάω)

    Rodia είπε...

    ..στο κοινωνικό κράτος, στο κράτος πρόληψης, αναφέρομαι.. μη τρελαθούμε κιόλας, ε..