περί πάθους, συγκέντρωσης, αυτοπεποίθησης και φόβου

Σπαράγματα* από το blog του Βασίλη Σπανούλη


26/8/2006 - Ετσι, θα αντιμετωπίσουμε και τους Κινέζους. Με πάθος για την πρόκριση στην οκτάδα και υψηλή συγκέντρωση...

27/8/2006 - Πριν τον αγώνα η ομάδα είχε τεράστια αυτοπεποίθηση και αυτό το στοιχείο φαινόταν ξεκάθαρα και στο ξενοδοχείο, καθώς και μόλις φτάσαμε στο γήπεδο.

28/8/2006 - Υπάρχει τεράστια πίστη και αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να προκριθούμε στην ημιτελική φάση. Αλλά ας μην λέμε πολλά μέχρι να αρχίσει ο αγώνας...

30/8/2006 - Μετά το ματς, κάποιος με ρώτησε αν φοβάμαι τους Αμερικανούς. Δεν τους υποτιμώ, ίσα ίσα τους θεωρώ ομάδα με ταλέντο και φυσικά χαρίσματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τους φοβάμαι. Αν νιώθαμε αυτό το συναίσθημα –και εγώ και οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου στην εθνική- δεν θα αγωνιζόμασταν στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, ούτε θα βρισκόμασταν στην εθνική. Σεβασμός υπάρχει προς όλους, φόβος όμως όχι! Ούτε να το σκεφτεί κανείς.

31/8/2006 - Υπάρχει τρομερό κίνητρο, το οποίο ξεχειλίζει σε όλα τα παιδιά, αλλά δεν λείπει και το χαμόγελο στην αποστολή μας, κάτι που δείχνει ότι δεν μας τρομάζει το όνομα του αντιπάλου. Κάντε υπομονή λίγες ακόμη ώρες και μακάρι όλοι μαζί να πανηγυρίσουμε. Δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε ακατόρθωτο.

01/9/2006 - Είχαμε τεράστια αυτοπεποίθηση και το μυστικό της ιστορικής πρόκρισης ήταν το ότι δεν τους φοβηθήκαμε ούτε μια στιγμή.

01/9/2006 - Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι σε καμία περίπτωση δεν φοβηθήκαμε την Αμερική. Τη σεβαστήκαμε, αυτό κάναμε και αυτό πρέπει να συμβαίνει σε όλους τους αγώνες μπάσκετ, πόσο μάλλον όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου!

02/9/2006 - Οταν δεν φοβάσαι, στο μπάσκετ όλα γίνονται.



ΣΗΜ. Ολα γίνονται Βασίλη όταν δεν φοβάσαι, και όχι μονάχα στο μπάσκετ.

-------------
*σπαράγματα: τμήματα κειμένου/νων