Πέμπτη, Δεκεμβρίου 14, 2006

192-ο χώρος όπου περνώ τον περισσότερο χρόνο μου...




...είναι ένα δωμάτιο αρκετά μεγάλο (7,00Χ4,20 περίπου) με ένα πάγκο εργασίας στον ένα τοίχο, μήκους περίπου 4,20 μ. και πλάτους 0,70μ., όπου υπάρχουν ο υπολογιστής, οι εκτυπωτές, το σκάνερ, οι σιντοθήκες, οι αρχειοθήκες, το κασετοφωνάκι, ένα παλιό αμπαζούρ. Πάνω από τον πάγκο αυτό υπάρχουν ράφια με σιντοθήκες και ντοσιέ, με πέντε μεγαφωνάκια και τέσσερα ακροκέραμα. Τι δουλειά έχουν τα μεγαφωνάκια με τα ακροκέραμα; Δεν ξέρω. Μπορεί να αλληλοσυμπαθιούνται.

Στην απέναντι πλευρά υπάρχει μια βιβλιοθήκη που πιάνει όλο τον τοίχο επίσης, αλλά δεν φτάνει ως το ταβάνι. Απέχει περίπου 0,75 μ. από αυτό, ώστε να μπορώ να στοιβάζω εκεί πάνω πίνακες ζωγραφικής. Η βιβλιοθήκη αυτή περιέχει, εκτός από 1.500 περίπου βιβλία, ένα παλιό πικ-απ με ένα ενισχυτή, μια παλιά ξύλινη ζυγαριά ακριβείας, μερικά γυαλικά ιστορικής και συναισθηματικής αξίας, ένα κεφάλι κούκλας και διάφορα ψιλοπράγματα που μου αρέσει να χαζεύω κάπου κάπου, τα μεγάλα μεγάφωνα του πικ-άπ, μια τηλεόραση και ένα βίντεο.

Στην πλευρά της εισόδου σε αυτό το χώρο, υπάρχει ένα παλιό πιάνο και δυο πολυθρόνες ανόμοιες, μια τεράστια αναπαυτική και μια πέτσινη μικρότερη από το σαλονάκι της γιαγιάς μου. Μια ίδια με αυτή υπάρχει στον απέναντι τοίχο με τα ανοίγματα προς το μπαλκόνι, όπου βρίσκεται ένας παλιός μπουφές του οποίου την ιστορία έχω διηγηθεί στο blog PICTURES3000 πριν από λίγο καιρό, και ένα φωτιστικό δαπέδου.

Α! Παράλληλα με τον πάγκο εργασίας είναι ένας μεγάλος καναπές και μπροστά του δυο μεγάλα ξύλινα κουτιά, όπου διαβάζω, τρώω, λύνω SU|DO|CU ή ζωγραφίζω -όταν δεν ζωγραφίζω στο πάτωμα. Στο πάτωμα υπάρχει ένα ωραίο παχύ μάλλινο χαλί σε βασικό χρώμα κόκκινο και δυο μαξιλάρια.

Το όνειρό μου είναι να έχω ένα χώρο πολύ μεγαλύτερο, περίπου 10,00Χ20,00 μέτρα και 4,50 μ. ψηλό, που να φαίνεται σχεδόν άδειος. Σκέφτομαι να ψωνίσω ένα παλιό στρατιωτικό τολ και να το εγκαταστήσω σε ένα χωράφι. Να διαμορφώσω σε μια πλευρά τους υγρούς χώρους -λουτρό και κουζίνα- και να ζήσω εκεί τα υπόλοιπα χρόνια μου, όσα μένουν δλδ. Η θάλασσα θα είναι κοντά και θα πηγαίνω τα πρωινά για κολύμπι και το απόγευμα για ψάρεμα ή το ανάποδο, όπως θα μου κάνει κέφι και ανάλογα με τη θερμοκρασία και τις φάσεις του φεγγαριού -νομίζω ότι στη χάση δεν εχει ψάρι ή το αντίστροφο, δεν θυμάμαι. Οπωσδήποτε θα έχω ένα σκύλο μεγαλόσωμο, ένα γερμανικό τσοπανόσκυλο κατά προτίμηση άσπρο σαν το σκύλο του παπού μου -μια αγάπη που μου τη στέρησε η ζωή μέσα στην πόλη- και, φυσικά, θα έχω αρκετές κοτούλες και λίγα αρνάκια. Θα μου άρεσε να έχω ένα άλογο ή ένα γαϊδουράκι, αλλά δεν είμαι για τούμπες στην ηλικία μου!


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Στην Πανσέληνο δεν .. τσιμπάνε τα ψάρια. Ανάποδα ακριβώς με τις γυναίκες, δηλαδή. Το λέω, καθώς μπορεί να σου χρειαστεί :)